Persoonlijke ervaringen / ons leven in Nigeria

 

Ik zal nu mijn persoonlijke ervaringen eens beschrijven en vertellen hoe het leven hier zoal gaat.

 

We hebben in een klooster op de 1e etage ieder een kamer die verbonden is met de badkamer. ’s Morgens is Erika altijd als eerste op (niet zo gek met mij als marmot ….) en eenmaal gedoucht en aangekleed ontbijten we bij Erika op de kamer. Meestal krijgen we ’s avonds rond 20.00 uur een thermoskan heet water en daar drinken we ’s morgens thee van. Het ontbijt bestaat uit een flinke kom fruit & fibre (cornflakes & gedroogd fruit) met water, een banaan en/of brood met gelei en thee.

We ruimen een beetje op en zorgen dat we op de afgesproken tijd beneden zijn.

 

Mijn kamer lijkt op een studentenkamer vanwege de zooi. Er staan twee bedden in. Mijn bedkeuze was niet goed: ik zakte er de eerste keer direct doorheen. Er liggen twee houten lattenbodems in die net te klein zijn. Dit is nu mijn kofferopslag. Het andere bed is prima.

Ik heb 3 koffers: 1 waar voornamelijk mijn spullen in zaten. Deze kan op slot en wordt hierom als kluis gebruikt voor waardevolle de spullen b.v. laptop, e-reader etc.

De twee andere koffers zitten vol met spullen voor de kinderen: ballonnen, schrijf- en hobbypapier, (kleur-)potloden, en -boeken, scharen, sjablonen, bellenblaas, opblaasballen met belletje (voor de blinde kinderen), zachte tennisballen, badmintonrackets, skippybal, springtouwen, stickers, knuffels, autootjes, toch nog heel wat kleding (gekregen van een boetiek in de Fahrenheitstraat) etc. (met dank aan jullie donaties!!)

 

Ik heb een waslijn gespannen en met het dagelijkse wasje eraan (hard nodig vanwege de warmte) is de studentenkamer kompleet.

Bij Erika is het gewoon netjes, dus daar eten we dan.

 

Als we bij Charilove zijn lunchen we daar. Iedere dag iets anders maar iedere week hetzelfde (altijd op maandag dit, dinsdag dat etc.). De keuken heb ik eerder beschreven en ik vind het ontzettend knap hoe ze zo primitief zo’n lekkere maaltijd voor bijna 100 mensen kunnen klaarmaken (ik heb al moeite met de maaltijd voor twee personen……….).

 

De afgelopen week zijn we veel op pad geweest en als het zo uitkomt eten we onderweg of wat later bij terugkomst bij Charilove. Ook de volgende week zit iedere dag vol.

Chris had Erika een drukke tijd beloofd en dat is hem gelukt!! Maar we genieten er volop van en het is zoals je hebt kunnen lezen ontzettend interessant!

Erika blijft nog 1 week en dan zal ik vast met meer regelmaat bij Charilove zijn. Mijn verslagen zullen dan w.s. ook minder uitgebreid zijn maar saai zal het niet worden!!

 

Chris wil niet dat we alleen op pad gaan en staat erop om ons te halen en te brengen. Enkele jaren geleden was dit in beperkte mate nog wel mogelijk maar er heerst onrust en men is bang voor terroristische acties m.n. van de moslims uit het noorden. In de omgeving van ons hotel is het o.i. rustig maar in de drukte van het centrum en de markt kun je beter niet als twee Hollandse meiden alleen lopen.

 

Aan de overkant van ons verblijf staan huizen / winkels: houten krotten met daken van golfplaat. De mensen leven voor de deur op straat, hebben als winkel een houten tafel buiten staan waar o.a. de producten die ze ’s morgens in het bos geplukt hebben, op uitgestald liggen. Er lopen altijd kinderen rond, met of zonder kleren, gitzwart en bloedmooi! We zwaaien altijd en er wordt flink teruggezwaaid. Meestel roepen ze nog: oibo’s! (= blanke). Vaak maken we even een praatje wat ze geweldig vinden (en wij ook!).

Op straat kijkt iedereen ons na, wij zeggen gedag wat beloond wordt met een big smile. Je wordt er echt vrolijk en blij van.

 

Bij iedere ontmoeting wordt gevraagd “How are you, how was your day/night?” en ze zeggen ook altijd: “you’re welcome!” In tegenstelling tot Amerikanen menen zij het ook.

De mensen zijn ontzettend vriendelijk, warm en gastvrij. Als blanken voelen we ons soms beschaamd omdat ze niets hebben en toch alles delen.

 

We hebben nog geen enkele keer boodschappen gedaan. Daar krijgen we de kans niet voor. Als we zeggen dat we langs een winkel willen, vraagt Chris wat we nodig hebben en heeft het 5 minuten later al laten halen door één van zijn “personal assistents”. Gisteren kregen we van Veronica een tasje met broodjes en zoutjes mee. Sinds vandaag hebben we ook koffie!

 

Chris doet alles om het ons naar de zin te maken, is ontzettend dankbaar dat we hier zijn en laat dit duidelijk merken. Hij is aardig, hulpvaardig, gedreven, bezorgd, lief voor de kinderen en kent iedereen. Meestal zitten we bij Charilove in het “kippenhok”, het buitenkantoor, en de een na de ander komt langs voor een praatje. Tegen iedereen zegt hij: ”you’re welcome”, en tussendoor gaat zeer regelmatig één van zijn telefoons af.

 

Meestal komen we rond 17.30 uur terug op de kamer, douchen en gaan aan de borrel: water of thee. Tijdens de borrel nemen we de dag door en komen we al pratend van het ene onderwerp op het andere. We praten veel over de manier van leven hier in vergelijking met dat van ons. Hartstikke gezellig en goed om al die indrukken met elkaar te kunnen delen.

Ik ga haar echt missen!

Na de borrel gaat ieder op zijn kamer lezen, laptoppen, schrijven of wat dan ook.

Dat laptoppen vreet tijd omdat de laptop op zich traag is en het internet helemaal niet vooruit te branden. Daarbij valt het internet regelmatig uit dus de avonden zijn flink gevuld met wachten.

Het avondeten schiet er meestal bij in omdat we laat warme lunchen Er is genoeg brood, crackers, kaakjes etc.

 

Om 18.00 uur gaat de poort op slot en kan je alleen naar binnen of buiten in overleg met de sister. Alle deuren in het trappenhuis van het klooster hebben een extra stalen traliedeur. Deze deuren gaan om 22.00 uur op slot. ’t Is net een gevangenis maar geeft wel een veilig gevoel.

 

Voordat we gaan slapen nog effe kletsen, lezen (handig zo’n e-reader!) en licht uit. De ventilator blijft aan want het zowel ’s nachts als overdag is het flink warm (rond 28º) en klam. Meestal regent het rond 17.00 uur gedurende een paar uur gigantisch maar daar koelt het niet vanaf. Tot eind september is de regenperiode en vanaf oktober wordt het droog en warmer (rond 35 º). We zullen zien…

 

Ik krijg best veel vragen en zou ze het liefst allemaal beantwoorden maar de tijd en de beperkte internetmogelijkheden staan dit niet toe. Geen probleem hoop ik, misschien komt het er ooit nog van. Wellicht is met dit verhaal een aantal vragen beantwoord.

 

Lieve groet, Joke